merendarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de merenda déjeuner »), avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif merendarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif merendarius merendariă merendarium merendariī merendariae merendariă
Vocatif merendarie merendariă merendarium merendariī merendariae merendariă
Accusatif merendarium merendariăm merendarium merendariōs merendariās merendariă
Génitif merendariī merendariae merendariī merendariōrŭm merendariārŭm merendariōrŭm
Datif merendariō merendariae merendariō merendariīs merendariīs merendariīs
Ablatif merendariō merendariā merendariō merendariīs merendariīs merendariīs

merendarius \Prononciation ?\

  1. De déjeuner.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif merendarius merendariī
Vocatif merendarie merendariī
Accusatif merendarium merendariōs
Génitif merendariī merendariōrum
Datif merendariō merendariīs
Ablatif merendariō merendariīs

merendarius \Prononciation ?\

  1. Celui qui déjeune.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références