menstruus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe menstrui | |
|---|---|
| Conditionnel | menstruus | 
menstruus \men.ˈstru.us\
- Conditionnel du verbe menstrui (intransitif).
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | menstruus | menstruă | menstruum | menstruī | menstruae | menstruă | 
| Vocatif | menstrue | menstruă | menstruum | menstruī | menstruae | menstruă | 
| Accusatif | menstruum | menstruăm | menstruum | menstruōs | menstruās | menstruă | 
| Génitif | menstruī | menstruae | menstruī | menstruōrŭm | menstruārŭm | menstruōrŭm | 
| Datif | menstruō | menstruae | menstruō | menstruīs | menstruīs | menstruīs | 
| Ablatif | menstruō | menstruā | menstruō | menstruīs | menstruīs | menstruīs | 
menstruus \Prononciation ?\
- Mensuel, qui a lieu tous les mois, qui dure un mois.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Menstruel.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Dérivés
- menstruum, menstrua (« menstrues »)
- menstrualis (« mensuel »)
- menstruans (« qui a ses menstrues »)
Références
- « menstruus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage