memoratus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | memoratŭs | memoratūs | 
| Vocatif | memoratŭs | memoratūs | 
| Accusatif | memoratum | memoratūs | 
| Génitif | memoratūs | memoratuum | 
| Datif | memoratūi ou memoratū | memoratibus | 
| Ablatif | memoratū | memoratibus | 
memoratus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | memoratus | memorată | memoratum | memoratī | memoratae | memorată | 
| Vocatif | memorate | memorată | memoratum | memoratī | memoratae | memorată | 
| Accusatif | memoratum | memoratăm | memoratum | memoratōs | memoratās | memorată | 
| Génitif | memoratī | memoratae | memoratī | memoratōrŭm | memoratārŭm | memoratōrŭm | 
| Datif | memoratō | memoratae | memoratō | memoratīs | memoratīs | memoratīs | 
| Ablatif | memoratō | memoratā | memoratō | memoratīs | memoratīs | memoratīs | 
memoratus \Prononciation ?\
- Participe passé de memoro.
Références
- « memoratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage