maskará
Étymologie
- Dérivé de ma (« bras, membre supérieur »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | maskará | maskarayá | maskaratá |
| 2e du sing. | maskaral | maskarayal | maskaratal |
| 3e du sing. | maskarar | maskarayar | maskaratar |
| 1re du plur. | maskarat | maskarayat | maskaratat |
| 2e du plur. | maskarac | maskarayac | maskaratac |
| 3e du plur. | maskarad | maskarayad | maskaratad |
| 4e du plur. | maskarav | maskarayav | maskaratav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
maskará \maskaˈra\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « maskará [maskaˈra] »
Références
- « maskará », dans Kotapedia