marinus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe marini | |
|---|---|
| Conditionnel | marinus |
marinus \marinus\
- Conditionnel de marini.
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | marinus | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
| Vocatif | marine | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
| Accusatif | marinum | marinăm | marinum | marinōs | marinās | marină |
| Génitif | marinī | marinae | marinī | marinōrŭm | marinārŭm | marinōrŭm |
| Datif | marinō | marinae | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
| Ablatif | marinō | marinā | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
marinus *\maˈriː.nus\
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
Prononciation
- *\maˈriː.nus\, [mäˈriːnʊs̠] (Classique)
- *\maˈri.nus\, [mäˈriːnus] (Ecclésiastique)
Références
- « marinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage