mannus
: mánnus
Latin
Étymologie
- Apparenté à l'albanais mëz (« poulain »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mannus | mannī |
| Vocatif | manne | mannī |
| Accusatif | mannum | mannōs |
| Génitif | mannī | mannōrum |
| Datif | mannō | mannīs |
| Ablatif | mannō | mannīs |
mannus masculin
Dérivés
- mannulus (« petit poney »)
Références
- « mannus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage