mandora
Anglais
Étymologie
- De l’italien mandora.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mandora \Prononciation ?\ |
mandoras \Prononciation ?\ |
mandora \Prononciation ?\
Italien
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mandora \Prononciation ?\ |
mandore \Prononciation ?\ |
mandora \Prononciation ?\ féminin
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
- De l’italien mandora.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mandola | mandoly |
| Génitif | mandoly | mandol |
| Datif | mandole | mandolám |
| Accusatif | mandolu | mandoly |
| Vocatif | mandolo | mandoly |
| Locatif | mandole | mandolách |
| Instrumental | mandolou | mandolami |
mandora \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage