| Commun | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Indéfini | mand | mænd |
| Défini | manden | mændene |
manden \Prononciation ?\ commun
| Voir la conjugaison du verbe mandar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) manden |
| que (tú) manden | ||
| que (vos) manden | ||
| que (él/ella/ello/usted) manden | ||
| que (nosotros-as) manden | ||
| que (vosotros-as) manden | ||
| que (os) manden | ||
| (ellos-as/ustedes) manden | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) manden | |
| que (tú) manden | ||
| que (vos) manden | ||
| que (él/ella/ello/usted) manden | ||
| que (nosotros-as) manden | ||
| que (vosotros-as) manden | ||
| que (os) manden | ||
| (ellos-as/ustedes) manden | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) manden | |
| que (tú) manden | ||
| que (vos) manden | ||
| que (él/ella/ello/usted) manden | ||
| que (nosotros-as) manden | ||
| que (vosotros-as) manden | ||
| que (os) manden | ||
| (ellos-as/ustedes) manden | ||
| Futur | que (yo) manden | |
| que (tú) manden | ||
| que (vos) manden | ||
| que (él/ella/ello/usted) manden | ||
| que (nosotros-as) manden | ||
| que (vosotros-as) manden | ||
| que (os) manden | ||
| (ellos-as/ustedes) manden | ||
| Impératif | Présent | (tú) manden |
| (vos) manden | ||
| (usted) manden | ||
| (nosotros-as) manden | ||
| (vosotros-as) manden | ||
| (os) manden | ||
| (ustedes) manden | ||
manden \ˈman.den\