mancipatus
Latin
Étymologie
- Déverbal de mancipo, dérivé de mancipatum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mancipatŭs | mancipatūs |
| Vocatif | mancipatŭs | mancipatūs |
| Accusatif | mancipatum | mancipatūs |
| Génitif | mancipatūs | mancipatuum |
| Datif | mancipatūi ou mancipatū |
mancipatibus |
| Ablatif | mancipatū | mancipatibus |
mancipatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mancipatus | mancipată | mancipatum | mancipatī | mancipatae | mancipată |
| Vocatif | mancipate | mancipată | mancipatum | mancipatī | mancipatae | mancipată |
| Accusatif | mancipatum | mancipatăm | mancipatum | mancipatōs | mancipatās | mancipată |
| Génitif | mancipatī | mancipatae | mancipatī | mancipatōrŭm | mancipatārŭm | mancipatōrŭm |
| Datif | mancipatō | mancipatae | mancipatō | mancipatīs | mancipatīs | mancipatīs |
| Ablatif | mancipatō | mancipatā | mancipatō | mancipatīs | mancipatīs | mancipatīs |
mancipatus \Prononciation ?\
- Participe passé de mancipo.