malignes
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | malin \ma.lɛ̃\ |
malins \ma.lɛ̃\ |
| Féminin | maligne ou maline \ma.liɲ\ ou \ma.lin\ |
malignes ou malines \ma.liɲ\ ou \ma.lin\ |
- Féminin pluriel de malin.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | malin \ma.lɛ̃\ |
malins \ma.lɛ̃\ |
| Féminin | maligne \ma.liɲ\ |
malignes \ma.liɲ\ |
Prononciation
- \ma.liɲ\
- \ma.lin\
- Lyon (France) : écouter « malignes [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Allemand
Forme d’adjectif
malignes \maˈlɪɡnəs\
Prononciation
- Berlin : écouter « malignes [maˈlɪɡnəs] »
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe malignar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que tu malignes | ||
malignes \mɐ.ˈlig.nɨʃ\ (Lisbonne) \ma.ˈli.gə.nis\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de malignar.