maligna
Espéranto
Étymologie
- De l’anglais malign.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | maligna \ma.ˈliɡ.na\ | malignaj \ma.ˈliɡ.naj\ | 
| Accusatif | malignan \ma.ˈliɡ.nan\ | malignajn \ma.ˈliɡ.najn\ | 
maligna
- Malin. (méchant)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « maligna [Prononciation ?] »
Étymologie
- De l’espéranto.
Adjectif
maligna \ma.ˈliɡ.na\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe malignar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela maligna | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) maligna | 
maligna \mɐ.lˈig.nɐ\ (Lisbonne) \ma.lˈi.gə.nə\ (São Paulo)
Prononciation
- Lisbonne : \mɐ.lˈig.nɐ\ (langue standard), \mɐ.lˈig.nɐ\ (langage familier)
- São Paulo : \ma.lˈi.gə.nə\ (langue standard), \ma.lˈi.gə.nə\ (langage familier)
- Rio de Janeiro : \ma.lˈi.gə̃.nɐ\ (langue standard), \ma.lˈi.gə̃.nɐ\ (langage familier)
- Maputo : \mɐ.lˈi.gə.nɐ\ (langue standard), \mɐ.lˈi.gə̃.nɐ\ (langage familier)
- Luanda : \mɐ.lˈig.nɐ\
- Dili : \mə.lˈig.nə\
Références
- « maligna », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage