magnificens
Latin
Étymologie
- Participe présent adjectivé de magnifacio.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | magnificens | magnificens | magnificens | magnificentēs | magnificentēs | magnificentia |
| Vocatif | magnificens | magnificens | magnificens | magnificentēs | magnificentēs | magnificentia |
| Accusatif | magnificentem | magnificentem | magnificens | magnificentēs | magnificentēs | magnificentia |
| Génitif | magnificentis | magnificentis | magnificentis | magnificentium | magnificentium | magnificentium |
| Datif | magnificentī | magnificentī | magnificentī | magnificentibus | magnificentibus | magnificentibus |
| Ablatif | magnificentī | magnificentī | magnificentī | magnificentibus | magnificentibus | magnificentibus |
magnificens \Prononciation ?\
- Magnifique, noble, grand, splendide.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : magnificent
Références
- « magnificens », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage