mab-kaer
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | mab-kaer | mibien-gaer | mibion-gaer |
| Adoucissante | vab-kaer | vibien-gaer | vibion-gaer |
mab-kaer \map.ˈkaɛr\ masculin (pour une femme, on dit : mercʼh-kaer)
- (Famille) Beau-fils, gendre (mari de la fille).
An aotrou Lagadeg en doa ar skinwel en e di e Brest : ur wech e teuas e vab-kaer eno.
— (Kivijer, Dibenn-sizhun, in Al Liamm, no 180, janvier-février 1977, page 10)- Monsieur Lagadec avait la télévision dans sa maison à Brest : une fois son beau-fils y vint.
Artizan, kalvez-ebener e oa. Per Laurent, e vab-kaer , a reas ar vicher-se.
— (Ivona Galbrun, Me a zalcʼho, Mouladurioù Hor Yezh, 1987, page 11)- Il était artisan, charpentier-ébéniste. Pierre Laurent, son gendre, fit aussi ce métier(-là).
Synonymes
Notes
- À ne pas confondre avec lezvab « fils né d’un précédent mariage de l’un ou de l’autre des deux époux ».
Voir aussi
- mab-kaer sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références
- « mab-kaer pl. mibien-gaer, gever (anc.) » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 62a
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 537a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 149a, 632b