maasto
Étymologie
- De maa et du suffixe collectif -sto.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | maasto | maastot |
| Génitif | maaston | maastojen |
| Partitif | maastoa | maastoja |
| Accusatif | maasto [1] maaston [2] |
maastot |
| Inessif | maastossa | maastoissa |
| Élatif | maastosta | maastoista |
| Illatif | maastoon | maastoihin |
| Adessif | maastolla | maastoilla |
| Ablatif | maastolta | maastoilta |
| Allatif | maastolle | maastoille |
| Essif | maastona | maastoina |
| Translatif | maastoksi | maastoiksi |
| Abessif | maastotta | maastoitta |
| Instructif | — | maastoin |
| Comitatif | — | maastoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | maastoni | maastomme |
| 2e personne | maastosi | maastonne |
| 3e personne | maastonsa | |
maasto \'mɑːs.to\
Dérivés
Forme de nom commun
maasto /ˈmɑːsto/
- Accusatif II singulier de maasto.