longaevitas

Latin

Étymologie

Dérivé de longaevus, avec le suffixe -itas.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif longaevitas longaevitatēs
Vocatif longaevitas longaevitatēs
Accusatif longaevitatem longaevitatēs
Génitif longaevitatis longaevitatum
Datif longaevitatī longaevitatibus
Ablatif longaevitatĕ longaevitatibus

longaevitas \Prononciation ?\ féminin

  1. Longévité.
    • qui regibus longaevitatem victorias triumphos voluptates et imperia pollicentur.  (Érasme, Institutio principis christiani, 2, 4)
      ceux qui promettent aux rois une longue vie, des victoires, des triomphes, des plaisirs et des empires.

Dérivés dans d’autres langues

Références

  • « longaevitas », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage