litteratorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de litterator (« lettré »), avec le suffixe -ius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | litteratorius | litteratoriă | litteratorium | litteratoriī | litteratoriae | litteratoriă | 
| Vocatif | litteratorie | litteratoriă | litteratorium | litteratoriī | litteratoriae | litteratoriă | 
| Accusatif | litteratorium | litteratoriăm | litteratorium | litteratoriōs | litteratoriās | litteratoriă | 
| Génitif | litteratoriī | litteratoriae | litteratoriī | litteratoriōrŭm | litteratoriārŭm | litteratoriōrŭm | 
| Datif | litteratoriō | litteratoriae | litteratoriō | litteratoriīs | litteratoriīs | litteratoriīs | 
| Ablatif | litteratoriō | litteratoriā | litteratoriō | litteratoriīs | litteratoriīs | litteratoriīs | 
litteratorius \Prononciation ?\
- Littéraire, grammatical.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « litteratorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage