lindra
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | lindre \ˈlinðɾe\ | lindres \ˈlinðɾes\ | 
| Féminin | lindra \ˈlinðɾo̞\ | lindras \ˈlinðɾo̞s\ | 
lindra \ˈlinðɾo̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier de lindre.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Conjugaison de lindra | Actif | Passif | 
|---|---|---|
| Infinitif | lindra | lindras | 
| Présent | lindrar | lindras | 
| Prétérit | lindrade | lindrades | 
| Supin | lindrat | lindrats | 
| Participe présent | lindrande | — | 
| Participe passé | — | lindrad | 
| Impératif | lindra | — | 
lindra \Prononciation ?\
Dérivés
- lindran
- lindrig
- lindring
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (451)