legislator
Anglais
Étymologie
- Du latin legislator.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| legislator \Prononciation ?\ |
legislators \Prononciation ?\ |
legislator \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Brisbane (Australie) : écouter « legislator [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin legislator.
Nom commun
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | legislator \le.d͡ʒis.la.ˈtu\ |
legislators \le.d͡ʒis.la.ˈtus\ |
| Féminin | legislatritz \ˈle.d͡ʒis.la.ˈtɾit͡s\ |
legislatrises \ˈle.d͡ʒis.la.ˈtɾi.zes\ |
legislator \le.d͡ʒis.la.ˈtu\ masculin (graphie normalisée)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Latin
Étymologie
- De lex, legis (« loi ») et lator (« porteur »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | legislator | legislatorēs |
| Vocatif | legislator | legislatorēs |
| Accusatif | legislatorem | legislatorēs |
| Génitif | legislatoris | legislatorum |
| Datif | legislatorī | legislatoribus |
| Ablatif | legislatorĕ | legislatoribus |
legislator \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : legislatrix)
- Législateur.
Et enim benedictionem dabit legislator
— (Psautier de Winchester, f. 90r., psalm 83.)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
Apparentés étymologiques
Références
- « legislator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage