lešticí
Étymologie
- Participe adjectivé de leštit (« lustrer, faire briller »).
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | lešticí | |||
| vocatif | lešticí | ||||
| accusatif | lešticího | lešticí | |||
| génitif | lešticího | lešticí | lešticího | ||
| locatif | lešticím | lešticí | lešticím | ||
| datif | lešticímu | lešticí | lešticímu | ||
| instrumental | lešticím | lešticí | lešticím | ||
| pluriel | nominatif | lešticí | |||
| vocatif | lešticí | ||||
| accusatif | lešticí | ||||
| génitif | lešticích | ||||
| locatif | lešticích | ||||
| datif | lešticím | ||||
| instrumental | lešticími | ||||
lešticí \ˈlɛʃcɪt͡siː\
- Lustrant, astiquant.
Podnikatel, leštící své auto, náhle zkolaboval.
- L'entrepreneur, en astiquant sa voiture, a fait un infarctus.
- Qui fait briller.
- lešticí kotouč, disque pour astiquer.
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage