lazh
Étymologie
Nom commun
lazh \ˈlaː(s)\ masculin
- (Mort) Meurtre.
- (Par extension) Corvée, volée.
Ze a oa eul laz !
— (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 311)- C’était une très grande corvée (exténuant) !
- (ancien) Offense.
Variantes orthographiques
Dérivés
- a-lazh-ki
- a-lazh-korf
- delazh
- dilazh
- drouklazh
- gouennlazh
- lazh-amzer
- lazh-gouenn
- lazh-gouloù
- lazh-korf
- lazh-lutig
- lazh-naon
- lazhadenn
- lazhadeg
- lazhañ
- lazhdi
- lazher
- lazherezh
- lazheriañ
- lazhidigezh
- lazhus
Forme de verbe
lazh \ˈlɑː(s)\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe lazhañ/lazhiñ.
« […]. Lom a laz du-mañ, du-hont, hervez e faltazi, ha ne vez lavaret netra d’ezo. […] »
— (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 33)- « […]. Lom tue ça et là, selon sa fantaisie, et on ne leur dit rien. […] »
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe lazhañ/lazhiñ.
Notes
- Ne pas confondre avec laz.
Références
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 454a