laterarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de later (« brique »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif laterarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | laterarius | laterariă | laterarium | laterariī | laterariae | laterariă |
| Vocatif | laterarie | laterariă | laterarium | laterariī | laterariae | laterariă |
| Accusatif | laterarium | laterariăm | laterarium | laterariōs | laterariās | laterariă |
| Génitif | laterariī | laterariae | laterariī | laterariōrŭm | laterariārŭm | laterariōrŭm |
| Datif | laterariō | laterariae | laterariō | laterariīs | laterariīs | laterariīs |
| Ablatif | laterariō | laterariā | laterariō | laterariīs | laterariīs | laterariīs |
laterarius \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | laterarius | laterariī |
| Vocatif | laterarie | laterariī |
| Accusatif | laterarium | laterariōs |
| Génitif | laterariī | laterariōrum |
| Datif | laterariō | laterariīs |
| Ablatif | laterariō | laterariīs |
laterarius \Prononciation ?\ masculin
- Briquetier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « laterarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage