lanzá
: lanza
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe lanzar | ||
|---|---|---|
| Impératif | Présent | |
| (vos) lanzá | ||
lanzá \lanˈθa\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de lanzar.
Prononciation
Étymologie
- Probablement dérivé de anzá (« accabler »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | lanzá | lanzayá | lanzatá |
| 2e du sing. | lanzal | lanzayal | lanzatal |
| 3e du sing. | lanzar | lanzayar | lanzatar |
| 1re du plur. | lanzat | lanzayat | lanzatat |
| 2e du plur. | lanzac | lanzayac | lanzatac |
| 3e du plur. | lanzad | lanzayad | lanzatad |
| 4e du plur. | lanzav | lanzayav | lanzatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
lanzá \lanˈza\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « lanzá [lanˈza] »
Références
- « lanzá », dans Kotapedia