lamo
Forme de verbe
lamo \ˈlã.mːo\
Anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
lamo \ˈla.mo\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de lamer.
Anagrammes
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Du russe лама, lama.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lamo \ˈla.mo\ |
lamoj \ˈla.moj\ |
| Accusatif | lamon \ˈla.mon\ |
lamojn \ˈla.mojn\ |
lamo \ˈla.mo\
- Lama.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « lamo [Prononciation ?] »
Anagrammes
Voir aussi
- Lamo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Étymologie
- (Date à préciser) De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| lamo \Prononciation ?\ |
lami \Prononciation ?\ |
lamo \ˈla.mɔ\
- Lame.
Anagrammes
Forme de verbe
lamo /ˈlɑmo/