lõhe
Étymologie
- (Nom commun no 1) Du proto-fennique *lohi, d’un ancien *loši lui-même emprunté à une langue balte.
Nom commun 1
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lõhe | lõhed |
| Accusatif1 | lõhe | lõhed |
| Génitif | lõhe | lõhede |
| Partitif | lõhet | lõhesid |
| Illatif | lõhhe lõhesse |
lõhedesse |
| Inessif | lõhes | lõhedes |
| Élatif | lõhest | lõhedest |
| Allatif | lõhele | lõhedele |
| Adessif | lõhel | lõhedel |
| Ablatif | lõhelt | lõhedelt |
| Translatif | lõheks | lõhedeks |
| Terminatif | lõheni | lõhedeni |
| Essif | lõhena | lõhedena |
| Abessif | lõheta | lõhedeta |
| Comitatif | lõhega | lõhedega |
|
Notes n° 1
| ||
lõhe \Prononciation ?\
Variantes
Nom commun 2
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lõhe | lõhed |
| Accusatif1 | lõhe | lõhed |
| Génitif | lõhe | lõhede |
| Partitif | lõhet | lõhesid |
| Illatif | lõhhe lõhesse |
lõhedesse |
| Inessif | lõhes | lõhedes |
| Élatif | lõhest | lõhedest |
| Allatif | lõhele | lõhedele |
| Adessif | lõhel | lõhedel |
| Ablatif | lõhelt | lõhedelt |
| Translatif | lõheks | lõhedeks |
| Terminatif | lõheni | lõhedeni |
| Essif | lõhena | lõhedena |
| Abessif | lõheta | lõhedeta |
| Comitatif | lõhega | lõhedega |
|
Notes n° 1
| ||
lõhe \Prononciation ?\