kris
 : Kris
Anglais
Étymologie
- (XVIIe siècle) Du malais keris.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| kris \kɹɪs\ | krises \kɹɪs.ɪz\ | 
kris \kɹɪs\
Verbe
| Temps | Forme | 
|---|---|
| Infinitif | to kris \kɹɪs\ | 
| Présent simple, 3e pers. sing. | krises \kɹɪs.ɪz\ | 
| Prétérit | krised \kɹɪst\ | 
| Participe passé | krised \kɹɪst\ | 
| Participe présent | krising \kɹɪs.ɪŋ\ | 
| voir conjugaison anglaise | |
kris \kɹɪs\
Anagrammes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini | 
|---|---|---|
| Singulier | kris | krisen | 
| Pluriel | kriser | kriserna | 
kris \Prononciation ?\ commun
Prononciation
- Suède : écouter « kris [Prononciation ?] »