kraliça
Étymologie
- Apparenté au turc kraliçe (« reine »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Nominatif | kraliça |
kraliçalar |
| Accusatif | kraliçanı |
kraliçaları |
| Génitif | kraliçanın |
kraliçaların |
| Datif | kraliçaya |
kraliçalara |
| Locatif | kraliçada |
kraliçalarda |
| Ablatif | kraliçadan |
kraliçalardan |
kraliça \Prononciation ?\ (voir les formes possessives)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kraliça [Prononciation ?] »