krajní
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | krajní | |||
| vocatif | krajní | ||||
| accusatif | krajního | krajní | |||
| génitif | krajního | krajní | krajního | ||
| locatif | krajním | krajní | krajním | ||
| datif | krajnímu | krajní | krajnímu | ||
| instrumental | krajním | krajní | krajním | ||
| pluriel | nominatif | krajní | |||
| vocatif | krajní | ||||
| accusatif | krajní | ||||
| génitif | krajních | ||||
| locatif | krajních | ||||
| datif | krajním | ||||
| instrumental | krajními | ||||
krajní \krajɲiː\ (comparatif : krajnější, superlatif : nejkrajnější)
- De bord, limite.
Při vichřici spadlo v remízku několik krajních stromů.
- …arbres de la lisière.
 
 - Extrême.
- Krajní levice, extrême gauche.
 
 
Synonymes
- okrajový (« de bord »)
 
Dérivés
- krajně
 - krajnost
 
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage