krångla
Étymologie
Verbe
| Conjugaison de krångla | Actif | Passif | 
|---|---|---|
| Infinitif | krångla | krånglas | 
| Présent | krånglar | krånglas | 
| Prétérit | krånglade | krånglades | 
| Supin | krånglat | krånglats | 
| Participe présent | krånglande | — | 
| Participe passé | — | — | 
| Impératif | krångla | — | 
krångla \Prononciation ?\
- Donner de l’embarras, embarrasser, troubler.
 
Dérivés
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (417)