konzultační
Étymologie
- De konzultace avec le suffixe -ní.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | konzultační | |||
| vocatif | konzultační | ||||
| accusatif | konzultačního | konzultační | |||
| génitif | konzultačního | konzultační | konzultačního | ||
| locatif | konzultačním | konzultační | konzultačním | ||
| datif | konzultačnímu | konzultační | konzultačnímu | ||
| instrumental | konzultačním | konzultační | konzultačním | ||
| pluriel | nominatif | konzultační | |||
| vocatif | konzultační | ||||
| accusatif | konzultační | ||||
| génitif | konzultačních | ||||
| locatif | konzultačních | ||||
| datif | konzultačním | ||||
| instrumental | konzultačními | ||||
konzultační \ˈkonzultat͡ʃɲiː\
- Consultatif, de consultation.
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage