konsonanto
Espéranto
Étymologie
- De l’anglais consonant, de l’italien consonante, de l’allemand Konsonant.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | konsonanto \kon.so.ˈnan.to\ | konsonantoj \kon.so.ˈnan.toj\ | 
| Accusatif | konsonanton \kon.so.ˈnan.ton\ | konsonantojn \kon.so.ˈnan.tojn\ | 
konsonanto \kon.so.ˈnan.to\
- (Linguistique) Consonne.
Antonymes
Dérivés
- konsonanta, consonantique
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « konsonanto [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « konsonanto [Prononciation ?] »
Voir aussi
- konsonanto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| konsonanto \Prononciation ?\ | konsonanti \Prononciation ?\ | 
konsonanto \kɔn.sɔ.ˈnan.tɔ\ (pluriel : konsonanti \kɔn.sɔ.ˈnan.ti\)