koerudá
Étymologie
- Dérivé de koerú (« interroger »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | koerudá | koerudayá | koerudatá |
| 2e du sing. | koerudal | koerudayal | koerudatal |
| 3e du sing. | koerudar | koerudayar | koerudatar |
| 1re du plur. | koerudat | koerudayat | koerudatat |
| 2e du plur. | koerudac | koerudayac | koerudatac |
| 3e du plur. | koerudad | koerudayad | koerudatad |
| 4e du plur. | koerudav | koerudayav | koerudatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
koerudá \kɔɛruˈda\ ou \koeruˈda\ ou \koɛruˈda\ ou \kɔeruˈda\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « koerudá [koɛruˈda] »
Références
- « koerudá », dans Kotapedia