klod
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | klod | klodoù |
| Adoucissante | glod | glodoù |
| Spirante | cʼhlod | cʼhlodoù |
klod \ˈkloːt\ masculin
- Gloire, renommée.
Fellout a ra dezho mirout he frankiz peurglok da Iwerzhon, aozañ hecʼh unvanidigezh, gounit eviti ul lecʼh dereat dindan lagad an heol hag ouzhpenn-se klod ha pindivigezh.
— (P. Rolland-Gwalcʼh, Iwerzhon o stourm evit he yezh, in Al Liamm, no 20, mai-juin 1950, page 52)- Ils veulent préserver la pleine liberté de l'Irlande, organiser son unification, gagner pour elle une place convenable sous le soleil et, surtout, gloire et richesse.
Neuze e vo adroet da Vreizh he lufr hag he cʼhlod a wechall.
— (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, 2013, page 110)- Alors furent redonnées à la Bretagne sa splendeur et sa renommée d’antan.
- Haut fait.
Ar paour ne gan den e glodoù
— (Yann-Bêr Kallocʼh, Pedenn an Teñvelded II, in Torkad, Embannadurioù Al Lanv, 2019, page 477)- Le pauvre, personne ne chante ses hauts faits
Synonymes
- gloar (1)
Dérivés
Références
- ↑ Léon Fleuriot, A Dictionary of Old Breton - Dictionnaire du vieux breton - Part I, Toronto, 1985