kleizhenn
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Non muté | kleizhenn | kleizhennoù | 
| Adoucissante | gleizhenn | gleizhennoù | 
| Spirante | cʼhleizhenn | cʼhleizhennoù | 
kleizhenn \ˈklɛj.zɛn\ féminin
- Cicatrice.
E korn va cʼhalon zo ur gleizenn
— (Anjela Duval, Karantez-vro, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 207)
’Baoe va yaouankiz he dougan
Rak siwazh, an hini a garen
Na gare ket ’r pezh a garan
[...] !- Au coin de mon cœur il y a une cicatrice
Je la porte depuis ma jeunesse
Car hélas, celui que j’aimais
N’aimait pas ce que j’aime
[...] ! 
- Au coin de mon cœur il y a une cicatrice
 
 
Dérivés
- hirgleizhenn
 - kleizhennañ
 - kleizhenneg
 - kleizhennek
 - kleizhennerezh
 - kleizhennet
 - kleizhenniñ
 - kleizhennus
 
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 253a