kegin
Étymologie
Nom commun 1
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kegin | keginoù |
| Adoucissante | gegin | geginoù |
| Spirante | cʼhegin | cʼheginoù |
kegin \ˈkeːɡĩn\ féminin
- Cuisine.
Er gegin ’vo kavet ganeoc’h kement tra ’zo ezhomm evit koan.
— (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 63)- Vous trouverez tout ce qu’il faut pour le dîner dans la cuisine.
Dérivés
Nom commun 2
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kegin | kegined |
| Adoucissante | gegin | gegined |
| Spirante | cʼhegin | cʼhegined |
kegin \ˈkɛːɡĩn\ féminin
- (Ornithologie) : Geai.
Pelloc’h e klevas eur gegin o ragachat.
— (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 71)- Plus loin il entendit un geai jaser.
- (Sens figuré) Chipie.
Da c’hoar te, ’vat, a zo eur gegin.
— (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 246)- Ta sœur est une chipie !
Références
- 1 2 Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499