karná
Étymologie
- Dérivé de karn (« herse »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | karná | karnayá | karnatá | 
| 2e du sing. | karnal | karnayal | karnatal | 
| 3e du sing. | karnar | karnayar | karnatar | 
| 1re du plur. | karnat | karnayat | karnatat | 
| 2e du plur. | karnac | karnayac | karnatac | 
| 3e du plur. | karnad | karnayad | karnatad | 
| 4e du plur. | karnav | karnayav | karnatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « karná [karˈna] »
Références
- « karná », dans Kotapedia