kaplan
Étymologie
- Apparenté au turc kaplan.
Nom commun
kaplan \kapɫan\
- (Mammalogie) Tigre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Étymologie
- Du latin capellanus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | kaplan | kaplana | kaplani |
| Accusatif | kaplana | kaplana | kaplane |
| Génitif | kaplana | kaplanov | kaplanov |
| Datif | kaplanu | kaplanoma | kaplanom |
| Instrumental | kaplanom | kaplanoma | kaplani |
| Locatif | kaplanu | kaplanih | kaplanih |
kaplan \Prononciation ?\ masculin animé
Étymologie
- Du latin capellanus.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | kaplan | kaplanen |
| Pluriel | kaplaner | kaplanerna |
kaplan \Prononciation ?\ commun
- (Religion) Chapelain.
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kaplan | kaplany |
| Génitif | kaplanu | kaplanů |
| Datif | kaplanu | kaplanům |
| Accusatif | kaplan | kaplany |
| Vocatif | kaplane | kaplany |
| Locatif | kaplanu | kaplanech |
| Instrumental | kaplanem | kaplany |
kaplan \Prononciation ?\ masculin animé
Hyperonymes
Voir aussi
- kaplan sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage
Étymologie
Nom commun
kaplan \kɑp.ɫɑn\
- (Mammalogie) Tigre.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kaplan [Prononciation ?] »