kanoniczny
Étymologie
- Du latin canonicus avec le suffixe -ny.
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | kanoniczny | kanoniczne | kanoniczna | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | kanonicznego | kanoniczny | kanoniczną | ||
| Génitif | kanonicznego | kanonicznej | |||
| Locatif | kanonicznym | ||||
| Datif | kanonicznemu | ||||
| Instrumental | kanonicznym | kanoniczną | |||
| Pluriel | Nominatif | kanoniczni | kanoniczne | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | kanonicznych | ||||
| Génitif | kanonicznych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | kanonicznym | ||||
| Instrumental | kanonicznymi | ||||
kanoniczny \ka.nɔˈɲit͡ʂ.nɨ\
- (Religion) Canonique.
Przypisuje mu się autorstwo jednej z kanonicznych ewangelii.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « kanoniczny [Prononciation ?] »
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kanoniczny. (liste des auteurs et autrices)