kagluyá
Étymologie
- Dérivé de gluyá (« lier »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kagluyá | kagluyayá | kagluyatá |
| 2e du sing. | kagluyal | kagluyayal | kagluyatal |
| 3e du sing. | kagluyar | kagluyayar | kagluyatar |
| 1re du plur. | kagluyat | kagluyayat | kagluyatat |
| 2e du plur. | kagluyac | kagluyayac | kagluyatac |
| 3e du plur. | kagluyad | kagluyayad | kagluyatad |
| 4e du plur. | kagluyav | kagluyayav | kagluyatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kagluyá \kagluˈja\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kagluyá [kagluˈja] »
Références
- « kagluyá », dans Kotapedia