gluyá
: gluya
Étymologie
- Dérivé de gluya (« liaison, relation »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gluyá | gluyayá | gluyatá |
| 2e du sing. | gluyal | gluyayal | gluyatal |
| 3e du sing. | gluyar | gluyayar | gluyatar |
| 1re du plur. | gluyat | gluyayat | gluyatat |
| 2e du plur. | gluyac | gluyayac | gluyatac |
| 3e du plur. | gluyad | gluyayad | gluyatad |
| 4e du plur. | gluyav | gluyayav | gluyatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
gluyá \gluˈja\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « gluyá [gluˈja] »
Anagrammes
Références
- « gluyá », dans Kotapedia