kafká
Étymologie
- Dérivé de kafka (« hanche »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kafká | kafkayá | kafkatá |
| 2e du sing. | kafkal | kafkayal | kafkatal |
| 3e du sing. | kafkar | kafkayar | kafkatar |
| 1re du plur. | kafkat | kafkayat | kafkatat |
| 2e du plur. | kafkac | kafkayac | kafkatac |
| 3e du plur. | kafkad | kafkayad | kafkatad |
| 4e du plur. | kafkav | kafkayav | kafkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kafká \kafˈka\ intransitif
- Se déhancher.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kafká [kafˈka] »
Références
- « kafká », dans Kotapedia