kad
: kád, káď
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kad | kadoù |
| Adoucissante | gad | gadoù |
| Spirante | cʼhad | cʼhadoù |
kad \ˈkɑːt\ féminin
Synonymes
Dérivés
Forme de nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | gad | gedon |
| Adoucissante | cʼhad | cʼhedon |
| Durcissante | kad | kedon |
kad \ˈkɑːt\ féminin
- Forme mutée de gad par adoucissement.
Forme de verbe
kad \Prononciation ?\
Références
- Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | kad | kadi | kadi |
| Accusatif | kad | kadi | kadi |
| Génitif | kadi | kadi | kadi |
| Datif | kadi | kadema | kadem |
| Instrumental | kadjo | kadema | kadmi |
| Locatif | kadi | kadeh | kadeh |
kad \Prononciation ?\ féminin