kännetecken
Étymologie
- Composé de känna till et de tecken.
Nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | kännetecken | kännetecknet |
| Pluriel | kännetecken | kännetecknen |
kännetecken \Prononciation ?\ neutre
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kännetecken [Prononciation ?] »
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (428)