justificus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | justificus | justifică | justificum | justificī | justificae | justifică | 
| Vocatif | justifice | justifică | justificum | justificī | justificae | justifică | 
| Accusatif | justificum | justificăm | justificum | justificōs | justificās | justifică | 
| Génitif | justificī | justificae | justificī | justificōrŭm | justificārŭm | justificōrŭm | 
| Datif | justificō | justificae | justificō | justificīs | justificīs | justificīs | 
| Ablatif | justificō | justificā | justificō | justificīs | justificīs | justificīs | 
justificus \Prononciation ?\
Références
- « justificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage