jonglieren
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich jongliere |
| 2e du sing. | du jonglierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es jongliert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich jonglierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich jonglierte |
| Impératif | 2e du sing. | jongliere jonglier! |
| 2e du plur. | jongliert! | |
| Participe passé | jongliert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
jonglieren \ʒɔ̃ˈɡliːʁən\ ou \ʒɔŋˈliːʁən\ ou \ʒɔŋˈɡliːʁən\ (voir la conjugaison)
Apparentés étymologiques
- Jongleur, Jongleurin, Jongleuse
- Jongleurakt
- jongleurhaft
- Jongliergewicht
Dérivés dans d’autres langues
- Russe : жонглировать
Prononciation
- Berlin : écouter « jonglieren [ʒɔŋˈliːʁən] »
- Berlin : écouter « jonglieren [ʒɔŋˈɡliːʁən] »
- (Allemagne) : écouter « jonglieren [ʒɔŋˈliːʁən] »
- Allemagne (Berlin) : écouter « jonglieren [ʒɔŋˈliːʁən] »
Références
- ↑ Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin → consulter cet ouvrage