jaxadadá
Étymologie
- Dérivé de jaxadá (« venger »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | jaxadadá | jaxadadayá | jaxadadatá |
| 2e du sing. | jaxadadal | jaxadadayal | jaxadadatal |
| 3e du sing. | jaxadadar | jaxadadayar | jaxadadatar |
| 1re du plur. | jaxadadat | jaxadadayat | jaxadadatat |
| 2e du plur. | jaxadadac | jaxadadayac | jaxadadatac |
| 3e du plur. | jaxadadad | jaxadadayad | jaxadadatad |
| 4e du plur. | jaxadadav | jaxadadayav | jaxadadatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
jaxadadá \ʒaxadaˈda\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « jaxadadá [ʒaxadaˈda] »
Références
- « jaxadadá », dans Kotapedia