jaxadá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | jaxadá | jaxadayá | jaxadatá |
| 2e du sing. | jaxadal | jaxadayal | jaxadatal |
| 3e du sing. | jaxadar | jaxadayar | jaxadatar |
| 1re du plur. | jaxadat | jaxadayat | jaxadatat |
| 2e du plur. | jaxadac | jaxadayac | jaxadatac |
| 3e du plur. | jaxadad | jaxadayad | jaxadatad |
| 4e du plur. | jaxadav | jaxadayav | jaxadatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
jaxadá \ʒaxaˈda\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « jaxadá [ʒaxaˈda] »
Références
- « jaxadá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.