jactatus

Latin

Étymologie

Déverbal de jacto, dérivé de jactatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif jactatŭs jactatūs
Vocatif jactatŭs jactatūs
Accusatif jactatum jactatūs
Génitif jactatūs jactatuum
Datif jactatūi
ou jactatū
jactatibus
Ablatif jactatū jactatibus

jactatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Agitation, secoument, mouvement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif jactatus jactată jactatum jactatī jactatae jactată
Vocatif jactate jactată jactatum jactatī jactatae jactată
Accusatif jactatum jactatăm jactatum jactatōs jactatās jactată
Génitif jactatī jactatae jactatī jactatōrŭm jactatārŭm jactatōrŭm
Datif jactatō jactatae jactatō jactatīs jactatīs jactatīs
Ablatif jactatō jactatā jactatō jactatīs jactatīs jactatīs

jactatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de jacto.

Références