isosceles
Anglais
Étymologie
- Du latin isosceles.
Adjectif
isosceles \aɪ.ˈsɒs.ɪ.ˌliːz\
- (Géométrie) Isocèle.
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἰσοσκελής, isoskelês.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | isosceles | isosceles | isosceles | isoscelēs | isoscelēs | isoscelia |
| Vocatif | isosceles | isosceles | isosceles | isoscelēs | isoscelēs | isoscelia |
| Accusatif | isoscelem | isoscelem | isosceles | isoscelēs | isoscelēs | isoscelia |
| Génitif | isoscelis | isoscelis | isoscelis | isoscelium | isoscelium | isoscelium |
| Datif | isoscelī | isoscelī | isoscelī | isoscelibus | isoscelibus | isoscelibus |
| Ablatif | isoscelī | isoscelī | isoscelī | isoscelibus | isoscelibus | isoscelibus |
isosceles \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « isosceles », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage