irrites
: irrités
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe irriter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu irrites | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu irrites | ||
irrites \i.ʁit\
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe irritar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) irrites | ||
irrites \iˈri.tes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de irritar.
Prononciation
- Madrid : \iˈri.tes\
- Séville : \iˈri.teh\
- Mexico, Bogota : \iˈri.t(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iˈri.teh\
- Montevideo, Buenos Aires : \iˈri.tes\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe irritar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que tu irrites | ||
irrites \i.ˈʀi.tɨʃ\ (Lisbonne) \i.ˈxi.tʃis\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de irritar.