irrisus

Latin

Étymologie

Déverbal de irrideo se moquer »), dérivé de irrisum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif irrisŭs irrisūs
Vocatif irrisŭs irrisūs
Accusatif irrisum irrisūs
Génitif irrisūs irrisuum
Datif irrisūi
ou irrisū
irrisibus
Ablatif irrisū irrisibus

irrisus \Prononciation ?\ masculin

  1. Moquerie, raillerie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Apparentés étymologiques

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif irrisus irrisă irrisum irrisī irrisae irrisă
Vocatif irrise irrisă irrisum irrisī irrisae irrisă
Accusatif irrisum irrisăm irrisum irrisōs irrisās irrisă
Génitif irrisī irrisae irrisī irrisōrŭm irrisārŭm irrisōrŭm
Datif irrisō irrisae irrisō irrisīs irrisīs irrisīs
Ablatif irrisō irrisā irrisō irrisīs irrisīs irrisīs

irrisus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de irrideo.

Références